+48 609 475 819

5 NAJCZĘŚCIEJ SPOTYKANYCH MITÓW PRAWNYCH

Bardzo często na forach internetowych lub w rozmowach towarzyskich poruszane są tematy interpretacji przepisów obowiązującego prawa. Niestety podczas takich dyskusji prezentowanych jest wiele niesprawdzonych i nieprawdziwych wniosków, co prowadzi do tworzenia się mitów prawnych w społecznej świadomości. W niniejszym artykule zaprezentowane zostaną najpopularniejsze z nich, jak również przedstawiona zostanie ich prawidłowa interpretacja.

  1. Najemca może zasiedzieć wynajmowane przez siebie mieszkanie

To bardzo popularny mit, pojawiający się często na forach internetowych. Zgodnie z przepisami Kodeksu Cywilnego, zasiedzieć nieruchomość może tylko posiadacz samoistny, czyli osoba faktycznie władająca rzeczą jak właściciel. Najemca, zgodnie z definicją zawartą w art. 336 Kodeksu cywilnego jest posiadaczem zależnym, ponieważ korzysta on z nieruchomości za zgodą jej właściciela wyrażoną poprzez zawarcie umowy najmu. Najemca nie może więc zasiedzieć mieszkania, które wynajmuje.Za racjonalności takiego rozwiązania przemawia chociażby teza stanowiąca, że gdyby posiadacz zależny mógł zasiedzieć nieruchomość podczas okresu trwania najmu lub dzierżawy, wówczas żaden właściciel z obawy przed utratą własności nie zawarłby długoterminowej umowy, a takie zdarzają się przecież dosyć często, szczególnie w relacjach pomiędzy przedsiębiorcami.

  1. Sklep stacjonarny musi przyjąć towar zwrócony w ciągu 14 dni

W 2014 roku do polskiego porządku prawnego weszła Ustawa o prawach konsumenta, która odnosi się m.in. do kwestii zwrotu zakupionego towaru, pomimo iż nie jest on wadliwy. Z  możliwości zwrotu, zgodnie z przepisami skorzystać mogą jednakże tylko konsumenci, którzy nabyli towar na odległość, czyli zazwyczaj składając zamówienie przez internet.Zwrotu towarów zakupionych w sklepie stacjonarnym, sprzedawca nie musi przyjąć, ponieważ ustawa nie nakłada takiego obowiązku.Pomimo tego wiele sklepów, a zwłaszcza dużych sieci wprowadza do swoich regulaminów zapisy pozwalające na zwrot. Takie działanie jest spowodowane głównie chęcią zwiększenia atrakcyjności swojej oferty i konkurencyjności na rynku. Należy jednak podkreślić, że nie jest to obowiązek ustawowy, a jedynie wola sklepu, który wprowadził taki zapis do regulaminu.

  1. Umowa ustna jest nieważna

W Polsce często istnieje przekonanie, że umowa zawarta w formie ustnej jest niewiążąca lub wręcz nieważna. Wbrew temu przekonaniu, polskie prawo nie wyklucza zawierania umów w tej formie. Co do zasady, do ważności czynności prawnej wystarczy właśnie zawarcie umowy ustnej.Nieprawdziwe przekonanie o nieważności takich umów bierze się prawdopodobnie z powodów praktycznych. Zdecydowanie ciężej bowiem udowodnić zawarcie umowy, jeżeli nie posiadamy fizycznego dokumentu i w związku z tym, w razie sporu pomiędzy stronami ciężej będzie domagać się spełnienia zobowiązania. Nie oznacza to jednak, że umowa ustna jest nieważna. Należy jednak podkreślić, że istnieją czynności prawne, których zawarcie w formie ustnej skutkuje nieważnością. Przykładem takiej czynności jest zakup nieruchomości, który może nastąpić tylko pod warunkiem zawarcia umowy w formie aktu notarialnego, w innym wypadku umowa będzie nieważna.

  1. Producent ma obowiązek udzielenia gwarancji

Z założenia producent nie ma obowiązku udzielania gwarancji na swoje produkty.Jednakże, podobnie jak w przypadku zwrotu towaru, producenci dla zwiększenia swojej konkurencyjności na rynku, bardzo często przyznają klientom możliwość ewentualnych napraw gwarancyjnych. Niezależnie jednak od przyznania lub nieprzyznania gwarancji, nabywca wadliwego towaru może korzystać z rękojmi za wady, na zasadach określonych w Kodeksie cywilnym.

  1. Brak kasy fiskalnej oznacza działalność w „szarej strefie”

Sprzedaż prowadzona na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych wymaga od podatnika posiadania kasy fiskalnej. Od tego obowiązku istnieją jednak wyjątki – większość przedsiębiorców, którzy w poprzednim roku działalności wygenerowali odpowiednio niskie obroty (obecnie poniżej 20 000 zł rocznie) z działalności na rzecz osób fizycznych i rolników ryczałtowych, nie muszą posiadać kasy fiskalnej i wystawiać paragonów. Zwolnieni z tego obowiązku są także, niezależnie od wysokości obrotu, przedsiębiorcy świadczący m.in. usługi z zakresu: rolnictwa, telekomunikacji i ubezpieczeń. Można więc stwierdzić, że co do zasady niewystawianie paragonów fiskalnych oznacza prowadzenie działalności gospodarczej niezgodnie z przepisami prawa podatkowego, jednak należy też pamiętać o wspomnianych wyjątkach, kiedy pomimo braku kasy fiskalnej mamy do czynienia z uczciwym prowadzeniem działalności gospodarczej.

Powyższe przykłady obrazują jak wiele nieprawdziwych i mylnych informacji związanych z rozumieniem prawa istnieje w przestrzeni publicznej. Z tego powodu należy zachować szczególną ostrożność przy stosowaniu się do takich zasad. Najlepiej jednak samodzielnie zajrzeć do ustawy lub innego rzetelnego źródła i upewnić się czy nie zostaniemy niemile zaskoczeni w przyszłości w określonej sytuacji.